En Son Çanların Çaldığı Gizemi Açığa Çıkarılıyor

"Çanların kimse için çaldığı" sözü, John Donne'nin Emergent Occasions Üzerine Düşünceler (1623) adlı eserindeki XVII. Meditasyon eserinden geliyor. İnsanlığın birbirine bağlı olduğunu ve bir kişinin ölümü veya acısının herkesi etkilediğini vurgular. Donne, "Hiç kimse kendi başına bir ada değildir; her insan bir kıtanın parçasıdır, anakaranın bir parçasıdır... herhangi bir insanın ölümü beni azaltır, çünkü insanlık içindeyim ve bu nedenle, çanların kimin için çaldığını bilmek için asla göndermeyin; senin için çalıyor." "Çan", ölümcül ve paylaşılan insan deneyimini simgeleyen cenaze çanlarını ifade eder.

Bu ifade, Ernest Hemingway'in 1940 tarihli Çanların Kimin İçin Çaldığı romanıyla daha fazla öneme kavuştu. İspanyol İç Savaşı sırasında geçen roman, antifasçi Sadıklarla savaşan bir Amerikalı Robert Jordan'ı konu alıyor. Başlık, Donne'nin kolektif insan sorumluluğu üzerine meditasyonuna paralel, dayanışma ve fedakarlık temalarını vurgular. Hemingway bunu faşizm ve adaletsizlikle yüzleşme ahlaki zorunluluğunu araştırmak için kullanır.

Hem Donne'nin meditasyonunda hem de Hemingway'in romanında bu ifade, bireysel eylemlerin ve kaderlerin daha geniş insan topluluğuyla ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olduğu fikrini vurgular.